ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚသား ငါ
ေမြးကတည္းက ေရကူးတတ္တယ္
ျမစ္လယ္မွာ ကိုယ္ကိုေဖာ့ မ်က္ႏွာေလးေဖာ္
ေကာင္းကင္းေပၚေမာ္ၾကည့္ရင္း အၾကာႀကီး ေနႏုိင္တယ္။
နားႏွစ္ဖက္ ေရျပင္မွာ ျမဳပ္နစ္ေနတဲ့ တခ်ိန္လံုး
ႏြံဝါေတြ ပို႔ခ်သံ တစ္စီစီ ၾကားရတယ္။
ဒါ တျပည္လံုး ျမစ္ေခ်ာင္းစိမ့္စမ္းေတြက
သယ္ေဆာင္လာတာ
စုိက္ၾကစမ္း ပ်ဳိးၾကစမ္း ရွင္သန္ၾကစမ္း
ေက်းဇူးေတာ္ ေဖာ္က်ဴးသံေတြ။
အညာေဒသက တို႔ေသြး တို႔သားေတြ
ေရၾကည္ရာ ျမက္ႏုရာ ရွာ လာ အေျခခ်ၾကတယ္။
ဘဝသစ္ရြာေတြ ဒီမွာ လာတည္ၾကတယ္။
ကရင္စု၊ ရွမ္းစုတဲ့ တိုင္းရင္းသားအမည္နဲ႔ ရြာေတြ ရြာေတြ
ဘယ္ၾကည့္ၾကည့္ ေရရွိတယ္ ေျမဆီရွိတယ္
နာဂစ္တဲ့
သဘာဝေဖာက္ျပန္တဲ့ဒဏ္ ငရဲပြက္ပြက္ညံပေကာ
အႂကြင္းအက်န္ ဒီေရေတာေလးက
ရြာတရြာကို အသက္ကယ္ႏုိင္ခဲ့သတဲ့
မုန္းမွ က်ဳိက္လတ္ ေဒးဒရဲ
မုန္းမွ ကာလီဖိုးနီးယား ယဥ္ေက်းမႈခ်င္း
ဘယ္ေလာက္ေဝးသြားလဲ။
တို႔ ဘိုးေဘးဘီဘင္ေတြနဲ႔ အခု တို႔မ်ဳိးဆက္ေတြ
ယဥ္ေက်းမႈခ်င္း ဘယ္ေလာက္ ေဝးသြားလဲ။
နာဂစ္ဟာ
ငါ့ရင္ထဲ အခုထိ ဝင္ေမႊေနတုန္းပဲ။

ေမာင္ေအာင္ပြင့္

ေမရဲ႕ ပန္းပြင့္ သို႔မဟုတ္ ကမ္းပါးေပၚက ကၽြံက်သြားခဲ့ေသာ
နာဂစ္ေန႔ နာဂစ္ည နာဂစ္အလြန္ ခံစားမႈကဗ်ာမ်ားထဲမွ တင္ျပပါသည္။